Nieuwste blogs

foto-gastblog-scaled.jpeg

Je weet niet wat je niet weet

De afgelopen weken sprak ik cliënten met veel overeenkomsten. Ze doen het al jaren alleen. Overleven en omgaan met de tegenslagen. Doorgaan als het eigenlijk niet meer gaat en er toch voor de anderen zijn. Ze hebben de overtuiging dat hulp vragen zwak is. Zo hard aan het werk om het goed te doen en er het beste van te maken, zeker voor hun omgeving.

Het is voor hen meer overleven dan leven geworden

Een rug die volledig vast zit en uit het lood staat. Piekeren in de nacht in plaats van slapen. Niet meer tot rust kunnen komen en zo moe zijn. Af en toe stroomt de emmer over en doen ze bij iemand even hun verhaal. Dat lucht op en geeft wat ruimte. Ze kunnen er weer een tijdje tegenaan.

De hulp die de huisarts aanbiedt slaan ze af. Overtuigd: “anders is niet mogelijk, het is zoals het is.” Toch maken ze op een dag wel die afspraak. Om te ontdekken dat ook zij blinde vlekken hebben. Dat als je aan de slag gaat met hoe je lijf en zenuwstelsel werken je interessante ontdekkingen doet.

Dat het echt anders kan worden!

Nora zette na onze eerste afspraak de afgelopen weken grote stappen. Kan meer in het hier en nu zijn. Neemt pauzes. Voelt zich rustiger en slapen gaat wat beter. Ze is verbaasd over het effect. Voor ons tweede gesprek had ze bedacht dat dit het wel was. Waar moest ze nog meer over praten?

Alles was toch besproken?

Bijna had ze de afspraak afgezegd. Liet hem toch door gaan omdat ze bedacht dat dit haar patroon was. Nu wilde ze spijkers met koppen slaan en kijken of er meer was dan ze wist. We praten over de stappen die ze al zette. Haar neiging de lat hoog te leggen en snel meer veranderingen door te voeren. Hoe alert ze is en de omgeving steeds in de gaten houdt om te zien of er wat van haar nodig is.

We praten over stretchen, veranderen en wat er allemaal effect heeft op hoe je in je vel zit. Ze is weer verbaasd over wat er in het gesprek langs komt en dat dat vooraf niet te bedenken was. We spreken ook af dat we pas afscheid nemen als we er samen over eens zijn dat het voor dan klaar is, eerder niet.

Een tijdje samen oplopen…

Voorlopig gaan we samen een tijdje oplopen om stap voor stap te werken aan meer ontspanning en aan leven in plaats van overleven.

Gastblog van Monique Verreijdt, coach, POH GGZ

Remke van StaverenJe weet niet wat je niet weet
Deel deze blog